De wekker staat per ongeluk een uurtje te vroeg. In m'n hoofd was ik al uren wakker en kon niet wachten om aan ons avontuur in Portugal te beginnen. De harem van Jan is weer compleet. Dronken van geluk loop ik naar de zee laat maar komen denk ik. Bij terugkomst roep ik naar Eefje. 'Het is blote benen weer Eefje'. Truus daalt de verlichte trap af - ik neem altijd lampjes mee voor haar, staat zo gezellig en Truusje waardeert het enorm-. We genieten van een zeer uitgebreid ontbijt. 'Meisjes' zegt Truus 'we letten niet op de lijn, we zijn hier maar een paar dagen als je thuiskomt let je maar weer op' . 'Nu neem je alles wat je lekker vindt dat zou je thuis nooit eten allemaal'. Strak plannetje denk ik en daarbij als Truus spreekt dan spreek je haar niet zomaar tegen. Win-win situatie toch!
De dag verloopt soepeltjes we eten de met liefde gemaakte appelgebak van Andrea. Na een powernapje rijden we naar Villa Real en lanterfanten door de straatjes. Truus en Jan zitten gebroederlijk of gezusterlijk op een bankje te genieten. Zalig om te zien ieder geniet op zijn of haar manier.